Nat scheren

Een perfecte scheerbeurt

Welkom op deze infopagina over nat scheren. Hier vind je alles wat je moet weten om er altijd perfect glad geschoren bij te lopen.

De meest gemaakte fouten bij het scheren zijn:
* een elektrisch scheerapparaat gebruiken
* de huid niet correct voorbereiden
* alcoholhoudende aftershave gebruiken
Je hoort wel eens beweren dat  "echte mannen" zich met een scheermes scheren. Dat klopt, in zoverre dat je daarvoor een veilig scheermes gebruikt, en niet zo'n exemplaar met een open blad, dat je wel eens in een zwart-wit film terugziet, in de vaardige handen van een barbier. Wie zich zelf met zo'n levensgevaarlijk apparaat wil scheren riskeert een bezoekje aan het ziekenhuis.

Op deze webpagina zullen we trachten je warm te maken voor het scheren met het zogenaamde "safety mesje", dat in een houder van b.v.gillette, wilkinson, merkur, of parker past.  En we zullen het hebben over scheermesjes, wegwerpmesjes, aftershave, scheerolie, scheerkwast, scheerborstel, scheerzeep, scheerschuim.

Geschiedenis van het scheerapparaat

Rond het einde van de 18de eeuw werd een eerste poging ondernomen om een veiliger scheerapparaat te maken. De Fransman Jean-Jacques Perret bouwde de eerste "safety razor" met een houtschaaf als voorbeeld. In de jaren 1820 werd een soortgelijk scheerapparaat in Engeland gemaakt, dat een beperkte populariteit behaalde in West-Europa. In 1880 werd de eerste safety razor gepatenteerd in de USA, door de Kampfe Brothers. Het nadeel van al deze apparaten was dat je het mesje nog steeds diende te slijpen voor elke scheerbeurt.

Daar kwam verandering in toen de Amerikaan King Camp Gillette het wegwerpmesje bedacht. Daarmee werd Gillette meteen ook de grondlegger van de wegwerpmaatschappij. De safety razor van Gillette gebruikte een dubbelzijdig mesje, dat, nadat het bot geworden was, gewoon weggegooid kon worden.

TIjdens de Eerste Wereldoorlog slaagde Gillette erin een lucratief contract met het leger af te sluiten, waardoor hij een bestelling van 3,5 miljoen apparaten en 32 miljoen mesjes wist binnen te halen. Het fortuin van Gillette was gemaakt en de safety razor met de dubbelzijdige wegwerpmesjes veroverde de wereld.

De mesjes van Gillette waren gemaakt van gewoon koolstofstaal en roestten snel, zodat ze ook vaak vervangen dienden te worden. Pas in 1965 kwam de firma Wilkinson op de markt met mesjes van roestvrij staal. Deze mesjes gingen veel langer mee dan de roestige Gillettes en de verkoop van de stainless steel mesjes veegde Gillette bijna compleet van de Europese markt, zodat de Amerikaanse firma ook wel moest volgen met roestvrije mesjes. Tegenwoordig kun je nog altijd zowel de roestvrijstalen als de koolstofstaal "double bladed safety razor" mesjes kopen. Deze laatste dienen na ieder gebruik in alcohol te worden gedompeld, om het roesten tegen te gaan.

Hieronder een z.g. "TTO" design uit de jaren 1950 (twist to open).

Begin de jaren 1970 werd er een nieuw soort wegwerpmesje op de markt gebracht, waarbij je het vlijmscherpe mesje niet meer met je handen moest aanraken. De "cartridge" was een verkoopsstrategie van o.m. Gillette, ASR en Schick om  aan "klantenbinding" te doen. Voor de introductie van de cartridge waren er zo'n dertig verschillende fabrikanten van scheermeshouders, die alle hetzelfde type dubbelzijdig wegwerpmesje gebruikten. Je kon dus zonder enig probleem een mesje van bv. Wilkinson in een houder van Gillette gebruiken, en vice versa. Het enige waar je moest op letten was of je scheerapparaat voor mesjes met drie gaten, dan wel mesjes met een gleuf bedoeld was.

Met de introductie van de cartridge was dit niet meer mogelijk, waardoor klanten verplicht waren om de mesjes van hetzelfde merk te kopen, wat de winstmarge van de fabrikant gevoelig verhoogde: door een gepatenteerde cartridge te gebruiken creëerden zij een soort monopolie, waarbij zij zelf de prijs bepaalden, in plaats van de concurrentie. Reclame werd vanaf dan een belangrijk middel om klanten te lokken. Vooral Gillette besefte dit, en mat zichzelf een sportief imago toe, geholpen door filmsterren en sportlui, die voor  astronomische vergoedingen bereid waren de mesjes van Gillette de hemel in te prezen.

In 1971 bedacht Gillette een nieuwe truc: met de Trac II introduceerde het het eerste "dubbele mesje", voor een nog gladdere scheerbeurt. Het verkoopspraatje achter het dubbele mesje is dat het eerste mesje de haartjes een stuk omhoog trekt, waarna het tweede mesje het afsnijdt voor het terug in de huid veert. Andere merken volgden (noodgedwongen) met de productie van dubbele mesjes en in 1974 bedacht het Franse BIC een scheermesje dat je met houder en al weg gooide na gebruik. De wegwerpmaatschappij was op haar hoogtepunt, wat later zouden de groene jongens beginnen proberen de afvalberg in te dijken...

Ondertussen zijn we al gewend aan cartridges met drie, vier en zelfs vijf mesjes. Of die dingen inderdaad beter en gladder scheren dan het ondertussen reeds meer dan een eeuw oude enkele mesje, is nog maar de vraag. Volgens een artikel in de Brise krant "The Daily Mail", waarin een medewerker van Gillette anoniem uit de biecht klapt, kost de fabricage van één zo'n cartridge ongeveer zes eurocent. Gillette verkoopt ze met ongeveer 5000% winst, aan drie euro per stuk...

Ondergetekende schakelde in 2008 over van cartridges naar een ouderwetse 'krabber' met het oermesje, en is niet alleen tevreden over de financiële voordelen: ook het scheren gaat vlotter en prettiger, met een minstens even glad eindresultaat.

Op de volgende pagina leg ik je haarfijn uit, hoe je je op de "klassieke" manier scheert volgens de regels van de kunst.

PoPoL wenst je alvast een" gladde beurt" toe ;-)